Adwokat Adam Wojtyga wyjaśnia

Obecny nasz odcinek dzielimy na trzy części, a to ze względu na trzy kolejne pułapki prawne, związane z zamieszczaniem zdjęć w internecie.

Zgodnie z prawem autorskim, w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawionej (również rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby, do której została skierowana), można żądać zaniechania tego działania. Natomiast, w razie dokonanego naruszenia, można także żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków. W szczególności, aby złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub zobowiązać sprawcę, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany cel społeczny. O tym wspominaliśmy w poprzednim odcinku, gdzie przytaczaliśmy nieco inne przepisy.

Fotografia i zdjęcie podlegają przepisom o ochronie wizerunku, pojmowanego jako dane osobowe. Są one przecież danymi osobowymi o charakterze biometrycznym.

O tym mówi art. 6 ustawy o ochronie danych osobowych:

"Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. 2. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne".

Ustawa o ochronie danych osobowych to osobny, bardzo obszerny problem, który wymaga odrębnego omówienia. Natomiast tutaj podkreślmy, że umieszczanie zdjęć w internecie może mieć konsekwencje w postaci przestępstwa. Wizerunek jest bowiem chroniony również przepisami prawa karnego. Ktoś może wykorzystać już umieszczone zdjęcie poprzez jego skopiowanie i umieszczenie ponowne z fałszywymi danymi osobowymi. Potocznie nazywa się to kradzieżą tożsamości. Przestępstwo zachodzi wówczas, gdy taka czynność ma na celu wyrządzenie szkody (majątkowej czy osobistej). O tym mówi art 190a par. 2 kodeksu karnego:

"§ 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność,

podlega karze pozba­wienia wolności do lat 3.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego".